Eén van de bekendste en volgens veel mensen het beste jachtvliegtuig uit de Tweede Wereldoorlog is de P-51 Mustang. De meeste mensen kennen het toestel als een lange-afstand escortejager maar de P-51 was veel meer dan dat.
Het verhaal van de Mustang begon toen het Britse leger behoefte had aan een nieuw verkenningsvliegtuig dat ook kon dienst doen als jachtvliegtuig. Door de uitstekende prestaties van de Mustang kreeg hij al gauw een aanvalstaak aangewezen namelijk die van duikbommenwerper. Ondertussen bleven de technici van de AAF (American Air Force) experimenteren met het verbeteren van het vliegtuig. Zo kreeg het een Merlinmotor die betere prestaties leverde op grotere hoogte dan de oorspronkelijke Allisonmotor. In 1944 kreeg de P-51D 6 machinegeweren in plaats van 4 waardoor hij een fenomenale vuurkracht had.
Bij de Mustang is een zogeheten 'laminar flow'-profiel toegepast. De grootste dikte van het profiel licht verder naar achter op de koorde dan bij de tot dan toe gebruikelijke profielen waardoor de stroming langer het profiel blijft volgen, later omslaat van laminair naar turbulent en daardoor minder weerstand oplevert. Doordat de Mustang een laag benzineverbruik had en kon beschikken over externe brandstoftanks kreeg de jager een grote reikwijdte en was het toestel geschikt voor de langeafstandsescorte. Zo werd het onder andere ingezet voor het escorteren van langeafstandsbommenwerpers zoals de B-17's boven Duitsland en de B-29's boven Japan.
Bron : Wikipedia